Wat is de betekenis van plots?

1. bw., eensklaps, onverhoeds, ineens: plots stond hij voor mij; 2. (Zuidn.) bn., een plotse inval.

plots - bijwoord 1. snel, terwijl het niet verwacht werd ♢ plots sprong daar een vis boven het water uit Bijwoord: plots Synoniemen eensklaps, ineens, onverhoeds, onverwacht, onverwachts, opeens, plotseling, schielijk Tegenstellingen allengs, g...

(zn) binnenplaats TM.

Zich eensklaps voordoend, zonder aankondiging of waarschuwing geschiedend: onverhoeds, onverwachts, plotseling; ook: snel, schielijk, zonder overgang zich voordoend of geschiedend. Zij stampte op den grond en keerde, in een plotse opwelling, den abt den rug toe, VAN HEMELDONCK 1945, 16. Met ’n plotse zwaai smeet nummer 22 de wachter met zo&r...

1. tw.; 2. m. (geluid van een vallend lichaam); het gaf een plots; klanknabootsend woord 3. bw. (plotseling, in ééns).

[klnb.] 1. tw. klanknabootsing van het geluid van een lichaam, dat plat op de grond valt. 2. m. dat geluid: het gaf een -. 3. bw. plotseling.

bw., 1. eensklaps, onverhoeds, ineens: — stond hij voor mij; 2. bn., zich eensklaps voordoend: een plotse inval.

klanknabootsing voor slag; plotseling = bij wijze van een slag, dus onverwachts, snel.

plots verkorting Zie: plotseling