Wat is de betekenis van Plek?

plek - zelfstandig naamwoord 1. bepaalde ruimte of punt in de ruimte ♢ op deze plek wil ik altijd blijven wonen 1. ter plekke [op de plaats zelf] 2. een blauwe plek ...

Plek - Vlaams voor rangschikking. 'Op de tweede plek eindigen': tweede plaats.

een vieze vlek Wie zijt gij,’ vroeg hij aan Pieter Fardé, ‘en hoe ligt gij hier als een vuile plek onder de zon?’ (Filip de Pillecyn, Pieter Fardé) In Belgisch-Nederlands zegt men over een besmeurd kledingstuk dat er 'plekken' op zitten. In Nederland zijn dat '(vieze) vlekken'. �...

(zn) lijm HP.

plek: plaats in het klassement van de wedstrijd. Het woord 'plek' vervangt hoe langer hoe meer het woord 'plaats'; 'ter plekke worden gelaten' betekent 'ronduit gelost worden'.

In Vlaanderen gebruikt voor rangschikking. ‘Op de tweede plek eindigen’: tweede plaats. Kijk, je weet natuurlijk dat je moet vechten voor je plek, anders hoef je niet mee te doen. (Vrij Nederland, 01/04/1989)

(de, -ken) vlek, klad door inkt of vet. - plek maken voor iemand, plaats, ruimte maken voor iemand.

1. Vlek, klad, inz. een vuile vlek door verontreiniging van iets met een natte, kleverige of vette stof: dat kleed zit vol plekken. 2. Ruimte die een pers. of zaak inneemt of kan innemen: plaats; - plek maken (voor iem., iets), plaats maken, ruimte maken. 3. Ter aand. van een zek...

vaste oord; ruimte; posisie; sitplek; op die plek, dadelik.