Wat is de betekenis van Plat?

(18e eeuw) (< Jidd. polat, Hebr. pâlath, ontsnappen, zich redden) (oorspr. Barg.) (gezegd van politieagenten) corrupt, omgekocht. 'Plat krijgen': omkopen. Bij Köster Henke (1906): 'We moeten die getuige zien plat te maken. Ik moet haar met zoete woordjes plat maken (sussen). Moormann vermeldt 'platte kaf' (1731) voor een 'smous die ge...

Tweedimensionaal of alleen als zodanig beschouwd; zich in de breedte uitstrekkende zonder verhoging of verdieping. (Van Dale)

plat - bijvoeglijk naamwoord 1. met weinig hoogte ♢ als je erop zit is het kussen plat 1. een platte neus [die niet ver uitsteekt] 2. zo plat als een dubbeltje ...

1. Een plat(te) of platje is een benaming voor een slimmerik, een schelm, een geslepen persoon. Vergelijk in dit verband bijvoorbeeld Platte Tijs, een beruchte rover uit de 18de eeuw (in Noord-Holland) en de zegswijze 'een platte Jan' of 'een platte Peer' voor een slimmerd of een geslepen mens. 2. Schipper van een plat, waarmee in Noord-Holland e...

Plat - (mar.) situatieschets gebaseerd op gegevens van radar, radio en bewe­ ging van het schip. Ook wel: plot.

down

(zn) dialect BM, EK, HP, LC, TM, WB.

(< Rotw. platt, vertrouwd?), corrupt, omgekocht: Dan stevent hij op de portiersloge af. Even later staat hij grimassen ... te maken ... Komt ie lachlonkend terug. ‘Hij is plat’, SMIS2 179; zo plat als een dubbeltje: De eigenaar (van een hotel) was zo plat als een dubbeltje en voor alles in, HARING ARIE2 107.

(de, -s) /plaa/) schotel, gerecht: koude plat