piemel
1) (1867, urine) (inf.) vnl. kindertaal voor penis. Afgeleid van 'piemelen' (urineren). De oudste betekenis van piemel (vroeger pimel gespeld) is dan ook: urine. In de betekenis van 'mannelijk geslachtsdeel' pas in 1875 aangetroffen. Vgl. piel*; piem*; piemelaar*. In de Duitse volkstaal: Pimmel. Een eufemisme is: plasser*. • Een linnen of ka...