Uitwendig geslachtsdeel van een man.
‘Piemel’ is het woord dat veel dokters gebruiken voor het mannelijk geslachtsdeel wanneer ze tegen patiënten praten. In gesprekken met andere dokters hebben ze het over ‘penis’. De piemel is door de natuur bedoeld om mee te plassen en om seks mee te hebben en kinderen te verwekken. Hij bestaat uit drie zwellichamen. Middenin loopt de plasbuis. De kop van de piemel wordt de ‘eikel’ (Latijn: glans penis) genoemd (niet omdat hij glanst, maar omdat ‘glans’ in het Latijn ‘eikel’ betekent). Die wordt geheel of gedeeltelijk afgedekt door de voorhuid (preputium). Bij sommige jongens wordt de voorhuid weggehaald tijdens een besnijdenis. Het zenuwstelsel regelt dat een piemel stijf kan worden (erectie). Maar dat gebeurt via een reflex. Je kunt dus niet zomaar tegen je piemel zeggen: ‘Ga staan!’ of ‘Ga liggen!’
‘Penis’ komt uit het Latijn en betekent in die oude taal ‘staart’. Alleen is het geen staart van achteren, maar van voren. De Duitsers en Fransen gebruiken in straattaal voor ‘piemel’ de woorden ‘Schwanz’ en ‘queue’, die allebei ook ‘staart’ betekenen. Bij dit woord geven we naast ‘piemel’ en ‘lul’ geen andere synoniemen, want die hoor je vast wel genoeg op straat. In 2009 hebben kentekenplaten van auto’s in Nederland drie letters naast elkaar gekregen. De overheid let nu goed op dat de computer niet automatisch bepaalde ‘drieletterwoorden’ over het lichaam daarop plaatst. Ook penis.
