Marc De Coster (2020-2024)
(1914) (jagers) urine van de dode haas. • Pekel: de pis van het doode haas. Wanneer het door drukken op de blaas, daarvan ontlast wordt, zegt men: laten pekelen, ook wel: laten wateren. (Jacobus van Ginneken: Handboek der Nederlandsche taal. Deel II. De sociologische structuur onzer taal II. 1914)
Muiswerk Educatief (2017)
pekel - zelfstandig naamwoord uitspraak: pe-kel 1. water met veel zout erin ♢ vroeger werden voedingsmiddelen bewaard in pekel 1. het vlees goed onder de pekel houden [stevig drinken] ...
Van Dale Uitgevers (1950)
I. v., 1. water waarin zout opgelost is en waarin spijzen voor bederf worden bewaard: vlees, spek in de pekel leggen, doen, inzouten ; een haring uit de pekel, pas uit het vat; — (spr.) het vlees goed onder de pekel houden, stevig drinken; 2. (fig.) onaangename toestand waaruit men haast niet kan komen: in de pekel zitten; — iem. in de...
Winkler Prins (1949)
water waarin keukenzout (natriumchloride) is opgelost. In gebruik voor het conserveren van etenswaren (pekelvlees, zoute inmaak) en voor het verlagen van het smeltpunt van water (pekelen der tramrails bij sneeuwval).
M. J. Koenen's (1937)
1. v. (zoutig vocht, inz. water, waarin zout opgelost is en waarin spijzen worden bewaard): vis onder de pekel houden; zegsw. hij zit in de pekel, in de verlegenheid; 2. o. (zeewater).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
