Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
iemand die meereist. iemand die meereist in een bepaald vervoermiddel, bv. de bus, de auto, de trein of het vliegtuig, maar zelf dit vervoermiddel niet bestuurt of bedient. Voorbeelden: Terwijl hij met de andere passagiers in Stroobos op de wal staat, gereed om in de schuit te stappen, hoort hij de schipper nog wel iets roepen dat kl...
Muiswerk Educatief (2017)
passagier - zelfstandig naamwoord uitspraak: pas-sa-zjier 1. reiziger die meerijdt ♢ ik kan drie passagiers meenemen in deze auto Zelfstandig naamwoord: pas-sa-zjier de passagier de pass...
Klaas J. Eigenhuis (2004)
Zou volgens Albarda 1897 een volksnaam voor de Slechtvalk in Zuid-Holland zijn. vD 1904 meldt ook voor Passagier "eene soort van valk". Het is echter vreemd, dat Schlegel 1858 (die in Leiden werkzaam was en speciale belangstelling voor volksnamen en voor Valken had) de naam niet noemt. Het benoemingsmotief staat onder Slechtvalk ←.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Fr.), m. (-s), 1. persoon die reist, in betr. tot het vervoermiddel waarvan hij zich bedient; reiziger per trein of tram, per vaar- of vliegtuig; — blinde passagier, iem. die zijn vracht niet of slechts ten dele betaalt; 2. slechtvalk (Faleo peregrinus), komt hier ’s winters voor, doch trekt in Dec. meestal nog zuidelijker.
M. J. Koenen's (1937)
m. en v. passagiers (Fr. reiziger per trein, inz. op een vaartuig): er waren veel passagiers voor de trein; de schipper, de officieren, de scheepsgezellen en de passagiers. (g = zj).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
