→ eerste negen

Out - (Eng.) erg onder invloed zijn.

Out - (Eng.), buiten bewustzijn; uitgeteld - dit meestal ten gevolge van drugs- of drankgebruik. Jeugdtaal; sinds de jaren zeventig. Een week of zes geleden ging hij ‘out’ in een Amsterdams tramhokje. Nieuwe Revu, 14-01-98

out - bijwoord 1. buiten de lijn ♢ die bal was out! 2. niet meer bij bewustzijn ♢ hij ging na die drugs helemaal out 3. uit de mode, niet meer in tel ♢ strakke broeken zijn echt wel out deze winter Bijwoord: out

Zie Oude

Out (Eng.), bn. (sport) uit het spel, buiten de lijn: de bal is out.

[Eng.], bw., (sport) 1. (bij cricket) af; 2. uit het spel, buiten de lijn: de bal is outcast [Eng.], m. (-s), 1. uitgestotene, verworpeling, nl. kasteloze, paria; 2. (ruimere betekenis) persoon of personen die binnen een bepaald maatschappelijk milieu een sterk negatief odium draagt (dragen).