Wat is de betekenis van Ordenen?

Ordenen betekent binnen het domein 'meten en meetkunde': de ruimte inrichten met bepaalde vormen en volgens bepaalde patronen.

ordenen - regelmatig werkwoord uitspraak: or-de-nen 1. in een bepaalde volgorde of opstelling zetten ♢ je moet deze papieren eens ordenen Regelmatig werkwoord: or-de-nen ik orden jij/u o...

Ordenen is het rangschikken van archiefbestanddelen naar hun archivistische kenmerken. Vgl. N.A.T. nr. 114: Ordenen is het rangschikken van archiefbescheiden naar hun archivalische kenmerken. Het woord archiefbestanddeel is hier gebruikt als algemene term voor alles, wat als eenheid in een archief kan voorkomen (N.A.T. blz. 5 sub A). De werkzaamh...

v., (bi) oarderje, op oarder bringe.

...

(ordende, heeft geordend), 1. in orde plaatsen, geregeld rangschikken: aantekeningen ordenen ; 2. naar behoren inrichten, goed regelen: een macht die alles ordent en beheert: 3. in orde brengen, netjes opknappen : moeder die hier iets ordende, ginds iets verzette ; 4. een regeling maken omtrent iets : het ordenen der Kerken binnen hun bijzonder g...

ordende, h. geordend (1 regelen, in orde brengen, schikken; 2 een kloosterling de wijdingen toedienen; als lid ener kloosterorde opnemen): 1 deze papieren moeten vóór alles geordend worden; 2 deze diakens zal men spoedig ordenen; zie regulieren.

('ordənən) (ordende, heeft geordend) 1. in orde plaatsen : zijn boeken -; schepen in slagorde -. 2. in orde brengen : zijn haar -. 3. regelen : de gemeentelijke vrijheid -. 4. Kat. in een orde opnemen, wijden : tot priester geordend. 5. zich -, een ordelijk geheel uitmaken : al die kleuren zich tot een heerlijk vizioen.

(ordende, heeft geordend), 1. regelen, in of op orde brengen, (rang) schikken: aantekeningen ordenen; 2. in een orde opnemen; wijden.