Vloeistof waarin andere stoffen zijn opgelost.

oplossing - zelfstandig naamwoord uitspraak: op-los-sing 1. antwoord op een vraagstuk of probleem ♢ wat is de oplossing van deze som? 2. vloeistof waarin een vaste stof is opgelost ♢ dit moet je schoonmaken met een oplossing van water en zout Zelfstandig naamwoord: op-los-sing de oplossing ...

Oplossing is een woord, hetwelk op meer dan één gebied van kunst en wetenschap gebezigd wordt. Men spreekt in de geneeskunde van oplossende middelen (resolventia), namelijk zoodanige, die verharde faecale stoffen tot weekheid brengen en alzoo de ontlasting bevorderen, of ook zulke, die, in het bloed opgenomen, op verwijderde plaatsen het gestoorde voedingsverloop herstellen, of ook nog andere, die, in de huid ingewreven, den geregelden omloop en de behoorlijke afscheiding der vochten vernieuwen....

Oplossing v. (-en), het oplossen, de daad van oplossen; — wat opgelost is, het opgeloste : de oplossing is verzadigd, bij die temperatuur kunnen er geen deelen meer opgelost worden; — de oplossing is onverzadigd, oververzadigd, bevat minder, meer opgeloste deelen, dan de oplossingscoëfficiënt aanwijst; — (muz.) de herstelling der volkomen harmonie door de trapsgewijze voortschrijding der dissoneerende intervallen tot consoneerende.

Oplossing, - de homogene phase, die uit twee of meer stoffen opgebouwd is en o. a. ontstaat door de bewerking van het oplossen. Het spraakgebruik om ook van een o. te spreken als er een chemische omzetting heeft plaats gehad, zooals „een o. van zink in zoutzuur is minder juist, daar immers het zink niet meer als zoodanig aanwezig is. Hoewel men in ruimen zin ook wel van vaste o. spreekt, verstaat men gewoonlijk onder o. een vloeibare phase (zie OPLOSBAARHEID). Men onderscheidt verder ware en pse...

oplossing - Een homogeen mengsel van twee of meer gelijkmatig verdeelde substanties waarin de deeltjes op moleculaire schaal aanwezig zijn.

Wanneer men een zekere hoeveelheid vaste stof, bijv. zout of suiker, in een hoeveelheid vloeistof, bijv. water, brengt, dan neemt men in vele gevallen waar, dat die vaste stof verdwijnt, doordat de deeltjes zich gelijkmatig in de vloeistof verdelen. De hoeveelheid vaste stof, die men in een bepaalde hoeveelheid vloeistof kan oplossen, is beperkt; zij is gewoonlijk bij hogere temperatuur groter dan bij lagere temperatuur. Men moet een oplossing vooral niet verwarren met een verbinding. In suikerw...

(natuurkunde), vorm van overgang van een vaste stof in vloeibaren toestand, door tusschenkomst van een vloeistof. Waar de overgang van de vaste tot de vloeibare phase normaal gepaard gaat met opslorping van warmte (→ smeltingswarmte), zal meestal bij o. de oplossende vloeistof afkoelen(oplossingswarmte). Gaat de o. gepaard met temperatuursverhooging, zoo duidt dit meestal op chemische reactie (lithiumchloride in water: vorming van hydraten). Waar de moleculen der opgeloste stof de plaats in...

('op) v. (-en) 1. Eig. het (zich) oplossen. 2. Metn. vloeistof waarin iets is opgelost: een in een fles bewaren; een (onverzadigde -.

het voortschrijden van een of meer tonen van een spanning verwekkende dissonantvorm naar een of meer tonen van een ontspannend rustkarakter.

moleculair-disperse verdeling (d.w.z. de moleculen zijn volkomen van elkaar gescheiden geraakt) van een vaste stof in een vloeistof. Bij een colloïde O. treden de moleculen van de ,,opgeloste” stof in duidelijk groepsverband op.

v. (-en), het oplossen of opgelost-worden: 1. (chemie) homogene fase (gas, vloeistof, vaste stof) die uit twee of meer stoffen bestaat in wisselende hoeveelheden (e): een 3 %-oplossing van natriumsulfaat; de is verzadigd, bij die temperatuur kunnen er van dezelfde stof geen delen meer opgelost worden; 2. (muziek) overgang van een onwelluidende samenklank in een welluidende; 3. (wiskunde) bewerking waardoor men het antwoord op een vraagstuk vindt: de van een som; 4. antwoord op een vraag, een...