ontkennen - Werkwoord 1. (ov) verklaren dat het gestelde niet waar is ♢ Hij ontkent enige betrokkenheid. Woordherkomst Afgeleid van kennen met het voorvoegsel ont-. Synoniemen loochenen Antoniemen erkennen

ontkennen - regelmatig werkwoord uitspraak: ont-ken-nen 1. zeggen dat het niet zo is ♢ hij ontkende dat hij het gedaan had 1. een ontkennend antwoord [nee] 2. hij...

Vrijwel alle mensen ontkennen dat zij iets gedaan hebben als een bekentenis hun belang te ernstig zou schaden. Veel mensen ontkennen hun justitieverleden, hun drankprobleem of het feit dat hun opa bij de NSB was. Zij beseffen dat een bekentenis hun belang zou schaden. In politiekringen is bovendien algemeen bekend dat het in veel situaties verstand...

Van een bepaald bezit: aangeven daarover niet te beschikken. Het bezit kan zijn: lengte in een kleur (zo ‘ontkent’ een 1SA-antwoord op 1♦ een hoge vierkaart), een bepaalde stopper of een bepaalde controle. Zie ook: beloven

(ontkende, heeft ontkend), 1. zeggen of te kennen geven dat iets niet zo is of niet is: hij vroeg of dat mogelijk was en ik ontkende het; ik wil niet dat..., ik geef toe dat ...; 2. niet erkennen: het valt niet te dat…; (abs.) de verdachte ontkende.

v., ûntkenne; heftig, met nadruk —, ûntstride.

(ontkende, heeft ontkend), 1. zeggen of te kennen geven dat iets niet zo is of niet is: hij vroeg of dat mogelijk was en ik ontkende het. 2. niet erkennen: het valt niet te ontkennen, dat...; de wettigheid van een kind kan in sommige gevallen door de man worden ontkend; de verdachte, ontkende schuldig te zijn.

ontkende, h. ontkend (niet erkennen, loochenen, niet bekennen) een daad ontkennen.

(ontkende, heeft ontkend), niet erkennen : de wettigheid van een kind kan in sommige gevallen door den man worden ontkend; — niet bekennen : de waarheid, een feit ontkennen.

zie Loochenen.