broek die als onderkledingstuk wordt gedragen. broek, meestal zonder pijpen en sluiting, die onder de gewone kleding als ondergoed wordt gedragen. Voorbeelden: Hij wendt zijn blik naar de zee, blijft zo een tijdje staan. Dan begint hij zich uit te kleden. Even later waadt hij in onderbroek door de golven. Hij is goed gebouwd, denkt z...

ONDERBROEK, v. (-en), de broek, welke men onder de bovenbroek (of als bij de vrouwen onder de rokken) draagt. ONDERBROEKJE, o. (-s).

onderbroek - Zelfstandignaamwoord 1. (kleding) kledingstuk dat onder de gewone broek wordt gedragen Woordherkomst samenstelling van onder(voorzetsel) en broek(zelfstandig naamwoord) Verwante begrippen boxer, boxershort, damesboxer, herenboxer

onderbroek - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-der-broek 1. korte broek die je onder je andere kleding draagt ♢ hij ging zwemmen in zijn onderbroek Zelfstandig naamwoord: on-der-broek de onderbroek ...

onderbroek - Kledingstukken die op het lichaam en onder basiskleding worden gedragen, met openingen voor de benen of korte of lange pijpen.

v./m. (-en), broek als onderkledingstuk.