Wat is de betekenis van lokken?

lokken - Werkwoord 1. (ov) mens of dier verleiden ergens heen te komen ♢ De eenden werden door een lokeend in de kooi gelokt. lokken - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord lok

lokken - regelmatig werkwoord uitspraak: lok-ken 1. proberen naar je toe te halen ♢ hij lokt de hond met een stukje worst Regelmatig werkwoord: lok-ken ik lok jij/u lokt ...

zijn de korte vezels van bastvezelplanten, die na het roten, braken en zwingelen uit de stengels vrijgemaakt zijn.

v., lokje.

...

I. (lokte, heeft gelokt), 1. door middel van iets dat de zinnen streelt, met de neigingen strookt of de begeerte prikkelt opwekken om naderbij of ergens te komen: zij lokte de honden tot zich; hansworsten die vóór hun kermistent de boeren naar binnen lokken; — (fig.) iem. in het verderf lokken; — lokken tot, overhalen, bre...

I. lokte, h. gelokt (1 opwekken [opzettelijk] om naderbij of op een bepaalde plaats te komen door de zinnen strelend, de begeerte prikkelend enz. middel, aas, gebaren; fig. of in fig. gebruikte zegsw.; 2 te voorschijn roepen, doen ontstaan; 3 tot zich, naar een bepaalde plaats trekken; 4 bekoren, aantrekken): 1. Eline lokte de honden tot zich; boer...

(lokte, heeft gelokt) [~ liegen] 1. aantrekken door middel van iets dat de zinnen streelt, de begeerte prikkelt enz.: de hond met een klontje suiker -; hansworsten vóór de kermistent lokten de lui naar binnen; dat ongeval lokte veel kerkgangers; door valse betichtingen werd hij uit zijn terughouding gelokt; dat boek lokt niet tot zond...

(lokte, heeft gelokt), 1. doormiddel van iets dat de zinnen streelt, met de neigingen strookt of de begeerte prikkelt, opwekken om naderbij of ergens te komen: zij lokte de hond naar zich toe; 2. (een zaak) ergens doen komen door slimheid, door een middel dat de zinnen streelt: een glimlach op de lippen lokken; 3. tot zich trekken; 4. bekoren.