Wat is de betekenis van langzaam?

bn. bw. (...zamer, -st), 1. niet schielijk, traag: dat werk vordert maar langzaam; langzaam, eten, spreken; — (spr.) langzaam gaat zeker, wil men zijn doel bereiken, dan moet men niet met overhaasting te werk gaan; vandaar: haast u langzaam. 2. met geringe snelheid: langzaam rijden, varen; — een langzaam s...

langzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. met weinig snelheid ♢ Die auto was de langzaamste auto die ik ooit gezien heb. 2. zonder snelle ontwikkeling ♢ Langzaam aan werd het dan toch nog beter. langzaam - Bijwoord 1. met een geringe snelh...

langzaam - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: lang-zaam 1. in een laag tempo ♢ hij werkt erg langzaam 1. langzaam maar zeker leerde hij lezen [het ging wel langzaam maar het lukte toch] ...

adj. & adv., stadich, starich langsum, têd, sunich, loom, traech; zeer —, oerstadich, -langsum, op syn alve en tritichst; te — gaan (van klok) sakje, forlieze; iem. iets — en met nadruk zeggen, immen de wurden tatelle.

bn., bw.; langzamer, langzaamst (niet vlug; traag): een os is langzaam in zijn lopen; een langzame dood sterven, b.v. door tering; die bediende is mij te langzaam; langzaam maar (of: gaat) zeker; spreekw. Haast u langzaam, (Lat. Festina lente), overleg bij uw werk; zie lijntje.

('langza:m) bn. en bw. (...zamer, -st) traag, talmend, langdurig : met ...zame tred; dat werk vordert -; lopen; een ...zame dood sterven; gaat zeker; maar zeker; haast u -. →: lijn. Tgst. →: gauw.

bn. en bw. (langzamer, -st), 1. niet vlug, traag: dat werk vordert maar -; eten, spreken; (spr.) langzaam gaat zeker, wil men zijn doel bereiken, dan moet men niet met overhaasting te werk gaan; vandaar: haast u langzaam maar zeker; 2. met lage snelheid: rijden, varen; een langzaam schip, dat niet snel kan varen; in de vergr. tr. ter aanduiding va...

is een der oudste adjectieven op zaam, en bet. oorspr.: langdurig. Hiernaast bestond in ’t Ohd. een ander bijv.nw.: langseini, Mhd. lancseime, in ’t Mnl. lancsem, dat „talmend”, „traag” bet. Deze beide woorden, die veel op elkander geleken, smolten als ’t ware samen, met de bet. van ’t laatste, n.l. l...

langzaam bn. 'traag, niet snel' categorie: geleed woord, leenbetekenis Mnl. lancsame 'langdurig' in wel lancsame ende wel met staden 'zeer langdurig en stapsgewijs' [1265-70; CG II], daarnaast lansem, lancsem, lanzem in gu^ot dat lanshem tu^o ku^ompt 'bezit dat...

zie Log.

Langzaam bn. bw. (...zamer, -st), niet schielijk, traag: dat werk vordert maar langzaam; langzaam eten, spreken; — (spr.) langzaam gaat zeker, wil men zijn doel bereiken, dan moet men niet met overhaasting te werk gaan; vandaar: haast u langzaam. LANGZAAMHEID, v.