Wat is de betekenis van Kruisiging?

v. (-en), het kruisigen (eig. en fig.); voorstelling daarvan;

kruisiging - Zelfstandignaamwoord 1. het ter dood brengen van iemand door hem aan een kruis te nagelen ♢ In het Romeinse Rijk was kruisiging een gebruikelijke manier om misdadigers terecht te stellen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van kruisigen met het achtervoegsel -ing

kruisiging - zelfstandig naamwoord uitspraak: krui-si-ging 1. het iemand aan een kruis vastmaken ♢ de kruisiging van Jezus vond plaats op de Calvarieberg Zelfstandig naamwoord: krui-si-ging de kruisiging ...

Romeinse vorm van executie bestemd voor politieke rebellen, weggelopen slaven en zware kriminelen. Het was een uitermate wrede vorm van terechtstelling waarbij de veroordeelde met grote spijkers door zijn polsen en enkels aan de twee verticale en horizontale balken werd genageld. Kruisigingen vonden altijd plaats op plekken waar veel publiek langsk...

De kruisiging van Christus behoort niet tot de Dodekaorton ofwel Rij van de Twaalf Feesten van de orthodoxe kerk. Het orthodoxe geloof stelt per definitie vreugde en verlossing centraal en niet het Lijden van Christus. De kruisiging wordt wel afgebeeld, bijvoorbeeld als bekroning van de iconostase, maar dan vooral als voorwaarde voor die verlossing...

s., krusiging.

v. -en: de kruisiging van Christus.

➝ Kruis (sub I).

v. (-en), het levend aan een kruis bevestigen van mensen om hen aan een langzame dood prijs te geven. (e) De kruisiging was een straf die door de gehele oudheid heen werd toegepast, het meest bij de Romeinen. Bij de laatsten gold zij als een wrede, schandelijke straf, die vooral werd toegepast op slaven. Men kende verschillende vormen. De furca was...