Wat is de betekenis van krommen?

...

...

(kromde, heeft en is gekromd), I. overg., 1. een kromme, gebogen vorm of houding doen aannemen ; krom maken: de rug krommen; de wind. heeft de bomen in hun groei gekromd; men moet dit hout warm maken, om het te krommen; het leed en de vele zorgen hebben hem gekromd; — (oneig.) de hals krommen, zich onderwerpen, bu...

krommen - Werkwoord 1. (ov) krom maken ♢ Beschermend welfde zij haar hand om het kuiken. 2. (refl) zich ~ bochtig zijn ♢ De weg kromde zich langs de steile bergkust. krommen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstand...

krommen - regelmatig werkwoord uitspraak: krom-men 1. het krom maken ♢ de kat kromt zijn rug 2. een bocht maken ♢ de weg kromt zich hier naar links Regelmatig werkwoord: krom...

v., kromje, krûmje.

of kromme lijnen zijn meetkundige figuren, waarvan de nauwkeurige definitie enige toelichting vereist. Een definitie van „kromme” zal nl. slechts dan juist zijn, wanneer — in overeenstemming met het spraakgebruik — de cirkelomtrek, de rechte lijn, de lemniscaat onder de definitie vallen, doch wanneer oppervlakken of discrete...

kromde, heeft gekromd; 1. krom maken, buigen: een duig krommen door het vuur; poes kromt de rug; 2. krom worden: de weg begon te krommen; refl. haar ruggegraat begint zich te krommen, krom te worden,

('krommən) (kromde, gekromd) I. (heeft) 1. krom maken, (om)buigen : een tak, hout -; de rug hoe zeer het leed hem mocht; de halzen en de knieën -; men moet zich-, wil men door de wereld kom(m)en; hoe men ’t recht of kromt, wat men ook doe. 2. verkeerd maken : het rechte -. 3. schenden: het recht -. 4. zich -, een kromme houding a...