Wat is de betekenis van Knok?

(1938) (Barg.) rijksdaalder. • Voorbeelden uit het Bargoens zijn bikken voor eten, link voor vals. Uit de vaktaal der dieven: talloze woorden voor agent, b.v. siene, smeris, klabak; jatten voor stelen; bajes, bazaar, hogeschool, hotel Bellevue, paraplu voor gevangenis. Uit het jargon: olf (een), beis (twee), kimmel (drie), dollard (vier). Uit...

knok - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van knokken ♢ Ik knok 2. gebiedende wijs van knokken ♢ knok! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van knokken ♢ knok je?

(zn mv) beenderen LC.

Knok -beenuitwas, benig aangroeisel.

Een vijftienjarige Leidse scholiere stuurde mij de volgende verwensing: krijg knok! Knok blijkt een letterwoord te zijn, want zij verklaart dat met keel-, neus- en oorkanker. Overbodig te zeggen dat de verwensing op grote woede en minachting duidt. De betekenis is ‘donder op’. zie kanker.

bot

Kruispunt, plein waar versch. straten op uitmonden (zie verder BO en S.). De knok, met de linde te midden, vormde het hart en de kern van ’t gehucht, waar alle paden en wegen op uitmondden, en de inwoners samenliepen als er iets gebeurd of te doen was, STREUVELS 1964, 17. Zij liep achter hem aan tot zij aan de knok gekomen waren. Daar bleef...

(Barg.) slag: knokken: vechten, slaan, stukslaan

slag; ook: slaag. Dat is er een, die je knok kan geven. Zij was bang, dat zij knok kreeg van mijn niese.

m. knokken (knook, been, bot); w. g.

m. en v. (-ken) meestal mv. knook : iemand de -ken stukslaan.

knok - m., (argot), slag: „knokken” : vechten, slaan, stukslaan.

m. alleen in ’t meerv. (-ken), been in het lichaam; sterk van knokken zijn; iem. de knokken stuk slaan; zoo mager zijn dat de knokken uitsteken.