Wat is de betekenis van klappen?

...

...

(klapte, heeft geklapt), 1. naam voor het natuurlijk geluid van zekere vogels (eksters, raven, papegaaien); 2. druk babbelen, snateren; 3. (meest Zuidn.) keuvelen, genoeglijk samen praten ; 4. (alleen Zuidn.) praten: het kind begint al te klappen; over iets, met iemand klappen; — in en uit klappen, niet goed weten wat men ver...

(1990+) (straattaal) (iemand) klappen geven (letterlijk of figuurlijk). • Klappen. 'Ik ga hem klappen': ik ga hem in elkaar slaan. (Frank Bierens & Mo Veld: Gigataal. Stijlwoordenboek voor het nieuwe millenium. 1999) • Dus ik zeg tegen zo’n bitch die in de plee tegen me aanstoot: “Zal ik jou es effe klappen?” Blijkt...

klappen - Werkwoord 1. (inerg) als vertoon van bijval, dank of bewondering de open handen ineenslaan ♢ Het publiek klapte beleefd, maar meer ook niet. 2. ergatief plotseling met een luid geluid vallen ♢ De omvallende fiets klapte tegen de vloer. ...

Luik op de dekopening naar het achteronder.

Klappen - op klappen staan: uitdr. gebruikt met betrekking tot een zaak die afgehandeld moet worden, die dringend is. Aangezien er geen zaak op klappen staat, is er volop gelegenheid om verslagen en rapportjes te voltooien, dossiers te ordenen en op te ruimen, en al die andere klussen te doen waarvan altijd beweerd wordt dat ze de dynamiek uit het...

klappen - regelmatig werkwoord uitspraak: klap-pen 1. een aantal keren je handen tegen elkaar slaan uit bewondering voor iets ♢ na afloop hebben we voor hem geklapt Regelmatig werkwoord: klap-pen ik klap ...

praten, kletsen Op de derde avond nam de bultenaar weer zijn intrek in een staminee en ontmoette daar weer een bekoorlijke dochter die hij in zijn bed wist te klappen. (Marita de Sterck, Vuil vel) Geen Algmeen Nederlands Gangbaarheid: 7 Vlaamsheid: 1