klagen
klagen - Werkwoord 1. (inerg) ongenoegen uiten ♢ Zolang je goed te eten hebt, heb je niet te klagen. Uitdrukkingen en gezegden ♦ Steen en been klagen heel erg klagen Verwante begrippen jammeren, zeuren
Wiktionary (2019)
klagen - Werkwoord 1. (inerg) ongenoegen uiten ♢ Zolang je goed te eten hebt, heb je niet te klagen. Uitdrukkingen en gezegden ♦ Steen en been klagen heel erg klagen Verwante begrippen jammeren, zeuren
Muiswerk Educatief (2017)
klagen - regelmatig werkwoord uitspraak: kla-gen 1. zeggen dat het niet goed is ♢ ze klaagt al dagen over buikpijn 1. hij heeft niets te klagen [hij heeft geen reden om ontevreden te zijn]...
Fink (1998)
Voortdurend klagen wekt - zoals we weten - geen medelijden op, maar veroorzaakt eerder leedvermaak. Daarom interpreteren sommige droomonderzoekers het klagen en jammeren in een droom dikwijls als het plezier dat medemensen ons (of wij hen) bereiden. Degene die iemand voor de rechter sleept, wil z’n eigen mening doordrijven zonder ook maar erg...
Fa. A.J. Osinga (1952)
v., kleije, klage, klage; grine earmoedzje, krimmenearje; steeds — en zeuren, s(j)imperje, sjamperje, sigesage, sigesaegje.
Dr. H. W. J. Kroes (1951)
klagen, zijn klacht inbrengen; een eis doen (in rechten); schreeuwen (hert); auf Schadenersatz klagen, schadeloosstelling eisen.
Van Dale Uitgevers (1950)
(klaagde, heeft geklaagd), I. onoverg., 1. droefheid of smartelijke gewaarwordingen door geluiden of woorden te kennen geven: de zieke lag te klagen; zochten, kermen en klagen ; — (jag.) ben. voor het gekerm van een aangeschoten of gegrepen haas ; — 2. wat in een bep. genoemd wordt als iets verdrietelijks, hinderlijks of onaang...
M. J. Koenen's (1937)
klaagde, h. geklaagd (1 zich beklagen over; 2 zijn beklag doen, zijn verontwaardiging te kennen geven; 3 smartelijke gewaarwordingen, bekommerdheid door kreten of in woorden [op droeve toon] openbaren; zich op droeve [soms ook ongeduldige] toon uitlaten over een kwaal, een hinder; ook: over kleine tegenspoeden, zorgen enz, spreken [zonder genoegzam...
Jozef Verschueren (1930)
('kla:gən) (klaagde, heeft geklaagd) [klnb.] 1. smartelijke gewaarwordingen, door geluiden of woorden openbaren : de zieke klaagt nederig. 2. zijn misnoegen uiten : over iemand of iets -; geen reden tot - of niet te hebben; hij klaagt (erover) dat... → steen. 3. klagend mededelen : iemand zijn nood -; ’t is God geklaagd, het schrei...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: