Betekent tot het christendom bekeren en bepaalde eeuwenoude gebruiken een christelijk karakter geven.

Kerstening, bekering van ongelovigen tot het christendom. Nadat door de val van het Romeinse Rijk de eerste verworvenheden van het christendom teniet waren gedaan, zorgden Ierse en Angelsaksische missionarissen (→ Willibrord) in de 6e-8e eeuw in onze streken voor een nieuwe kerstening. In de 11e eeuw was het grootste deel van de Europese bevolking christelijk. De aanvaarding van het nieuwe geloof kon echter alleen worden doorgevoerd door het overnemen van enkele Germaans/Keltische geloofselement...

Bekering van heidense volken tot het christendom.

kerstening - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) het proces waarbij heidense volkeren zich, al dan niet massaal, tot het christendom bekeren; veelal in historische context ♢ De kerstening van de Lage Landen begon reeds in de vijfde eeuw en werd pas halverwege de achtste eeuw voltooid. Woordherkomst Afleiding van kerstenen met het achtervoegsel -ing. Synoniemen christianisering

kerstening - zelfstandig naamwoord uitspraak: kers-te-ning 1. bekering tot het christendom ♢ de missionaris richt zich op de kerstening van dit Afrikaanse volk Zelfstandig naamwoord: kers-te-ning de kerstening

Bekering tot het christendom. Voor de Germanen was het waarschijnlijk zeer moeilijk om de christelijke godsdienst te gaan belijden; dat volk, dat mentale en fysieke kracht waardeerde, zag niets in deemoed, zachtmoedigheid en naastenliefde. Omdat de bekering te vuur en te zwaard niet lukte, ging men op aanraden van paus Gregorius de Grote (590-604) over tot het ‘dienstbaar maken aan het christendom’ van Germaanse plaatsen en gebruiken. Op plaatsen waar heilige bomen of bronnen waren,...

Tot christen(en) maken. In Frl. zijn al vóór 500 voorwerpen met chr. symbolen verspreid, maar de K. begon pas met de Angelsaksische predikers: Wilfried, werkend in de omgeving van Aldgils, Wigbert en Winfried (716), met toestemming van Redbad. Het meeste deden Willibrord en Bonifatius, met steun der Franken, die bekeerden soms voorrechten gaven. Ook onder Frankisch gezag bestond dus geen eigenlijke dwang. De methode derK. was het verkondigen der leer met uitsluiting van heidense v...

bekering tot het christendom. In de Nederlanden werden de geringe resultaten van de kerstening die tijdens de Romeinse periode waren bereikt, door de Frankische verovering bijna geheel te niet gedaan. Van de in de Romeinse tijd bestaande kerkelijke hiërarchie schijnt de bisschopszetel van Tongeren te hebben voortbestaan. Slechts in de Zuidelijke Nederlanden predikten o.a. → Amandus. → Eligius en → Remaclus. in de Noordelijke was met het vertrek van de Romeinen ook het christe...