Wat is de betekenis van ismaëlieten?

ismaëlieten - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord ismaëliet

Naar bijbelse voorstelling afstammelingen van Ismael (1), een verbond van twaalf stammen in de arabische woestijn (Gn 25,18; Ps 83,7). Gn 25,12-16 en 1Kr 1,29-31 noemen de volgende stammen op: Nebajot (Nabateeën), Kedar, Abdeël, Mibsam, Misma, Duma, Massa, Chadad, Tema, Jetur (Itureeën), Nafis en Kedema. De Ismaelieten leefden van de opbrengst van...

zie onder Arabieren.

m. mv. (nakomelingen van Ismaël, b.v. de Arabieren).

Afstammelingen van Ismaël, die ten Zuiden van Canaän woonden en het handelsverkeer tusschen Syrië en Egypte dreven.

Ismaëlieten - noemt men in de geschiedenis van den Islam die Sjiieten, die na Mohammed een rij van 7 imams aannemen van wie Ismaël de laatste is, weshalve zij ook de Zeveners genoemd worden in onderscheid van de Twaalvers, die 12 imams vereeren. Dozy en anderen rekenen daartoe zoowel de Karmaten als de Assassijnen, maar deze sekten zijn latere ontw...

1) de afstammelingen van Abraham’s bastaardzoon Ismaël, worden vermeld in het O. T.: Gen. 57: 25, -27,28 (Jozef werd aan hen verkocht door zijne broeders); 39; 1; Richt. 8: 24; I Chron. 2: 17; 27: 30; Ps. 83: 7. 2) de aanhangers eener mahomedaansche secte, waarvan het ontstaan opklimt tot de 2e eeuw der mahomed. jaartelling (d. i. de 8e...