Wat is de betekenis van iron?

→ijzer

I. 1. ijzer; 2. strijkijzer; 3. brandijzer; 4. soort golfstok; irons, boeien; strike the iron while it is hot, men moet het ijzer smeden, als het heet is; II. ijzeren; iron horse, stalen ros (ook = locomotief); III. 1. met ijzer beslaan; 2. strijken; 3. Boeien, kluisteren; iron out, uit; weg; gladstrijken; fig wegnemen, verwijderen, vereffenen;...

v., essence uit de iriswortel.

ironisch.

ijzer, staal.

is een stof met een reuk naar viooltjes uit de iris-wortel (iris florentina, poudre de riz); het is geen isomeer van ionon, maar een keton, afgeleid van cycloheptaan, C14H22O (Ruzicka).

Iron - de riekende stof in de wortels van Iris florentina, I. germanica en I. gallica, een verbinding van de samenstelling C13H20O; is een kleurlooze vloeistof, die onder een drukking van 16 m.M. bij 144° kookt; de irisolie van den handel bevat ongeveer 10 pct. i. Bij de vroeger gedane pogingen om i. synthetisch te verkrijgen, werd het evenzoo riek...

o., de riekende stof in de wortels van Iris florentina, I. germanica en I. gallica. (e) Iron (afb.) is een kleurloze vloeistof, bestaande uit drie isomere ionen (⍺, 𝛽, y). Het heeft een kenmerkende geur, die pas in grote verdunning op die van viooltjes lijkt. Iron behoort tot de →isoprenoïden. Het komt voor in iriswortelolie.

iron - o., ijzer; staaf bij ’t golfspel.