in - bijwoord, voorzetsel 1. niet (als woorddeel, ook im of il) ♢ informeel, immobiel, illegaal 2. geeft een richting aan ♢ we gingen het bos in 3. in de mode ...

→ laatste negen

1. - zijn,deel uitmakend van de bijdetijdse cultuur van een bepaalde sociale groep; in de be-langstelling, in de mode zijn. Opgekomen in de jeugdtaal van de jaren zestigen ontleend aan het Engels (de termen in en outwerden door het Engelse tijdschrift Esquirein de jaren vijftig gelanceerd). In eerste instantie gebruikt m.b.t. kleding, later ook van...

I. vz., 1. van plaats, om een zich bevinden, zich bewegen of een komen binnen een besloten ruimte of een stof aan te duiden: hij woont — de stad; er ligt een ton het water; — iets wroeten; zij gaat een klooster; de bliksem sloeg— de toren; zonder lidw.: hij lag — bed; het schip steekt zee, is — volle zee;voor de namen...

indium (element).

praep., yn; — huis, yn ’e hûs, oer (de) hûs, oer de flier.

(scheik.) indium.

Ontkennend voorvoegsel — on. . Wordt im voor m, b, p; ir voor r, il voor l, i voor gn.

In de scheik. de afkorting voor het element indium.

In - Symbool voor het scheikundig element indium.

IN, vz. van plaats : om een zich bevinden in of een komen binnen eene besloten ruimte aan te duiden : hij is in huis; hij woont in de stad; zij stond in de deur; duizenden insecten dansten in de zoele lentelucht; zij gaat in een klooster; de bliksem sloeg in den toren; tien voet in de hoogte; het schip is in zee; — ook van iets, dat als plaat...