Wat is de betekenis van idioot?

...

...

(<Fr.-Gr.), I. zn. m. (idioten), stompzinnige ; iem. met een zwak hersengestel, halve krankzinnige ; — ook als scheldwoord; II bn. bw. (idioter, -st), 1. zwakzinnig: een idioot kind; 2. dwaas, onzinnig, bespottelijk : op idiote wijze-; een idiote vraag ; wat een idiote veronderstelling is dat nu !; idioot kijken, vragen, antwoorden.

idioot - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) zwakzinnig in de hoogste graad ♢ Daar woont een naar mijn mening idiote man. 2. (pejoratief) dwaas, mal ♢ Dat was echt een idiote actie. idioot - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) iemand di...

idioot - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: i-di-oot 1. heel erg raar ♢ doe niet zo idioot, je kunt me toch wel groeten? 2. met sterk achterblijvende geestelijke ontwikkeling ♢ in dat tehuis wonen...

Met een heel ernstige verstandelijke beperking. De woorden ‘idioot’, ‘imbeciel’ en ‘debiel’ zijn verouderde termen, die de dokter dus niet meer gebruikt. Oorspronkelijk waren idioten mensen die geboren werden met de allerlaagste intelligentie. Daarna, met meer intelligentie, kwam imbecielen en tot slot debielen. Dokters, en zeker ‘artsen voor verst...

stompzinnig, achterlijk mens; belachelijk persoon; dwaas. In het Middelnederlands betekende het nog ‘onontwikkelde’. In 1599 werd in een kerkelijk voorschrift bepaald dat geen idioten tot het predikambt zouden worden toegelaten ‘tenzij dan dat sij sonderling van God begaeft sijn’. Het Latijnse woord ‘idiota’ slaa...

idioot

[Lat. idiota, Gr. idiootès = iem. die onbedreven is in een kunst of wetenschap, leek, sukkel, stumper, stompzinnige, van idios = eigen, privaat] I zn in ernstige mate geesteszwakke, stompzinnig persoon; domdwaas iem.; II bn dwaas; stompzinnig.