Hoge gronden
De natuurlijke hoge delen van Nederland.
Veerman (1954)
(bodemk.) zijn gronden, welke hoog boven het grondwater liggen, meestal meer dan 1 m, zodat de er op groeiende cultuurgewassen niet van het grondwater kunnen profiteren, dus hoog liggen in bodemk. zin.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: