Wat is de betekenis van Heiligen?

heiligen - Werkwoord heiligen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord heilige

In de bijbel komt de term 'heilige' voor als een benaming die christenen aan elkaar gaven. Eigenlijk betekent het niets anders dan 'gelovigen uit alle tijden'. Later mochten alleen christenen heilig heten die door hun leefwijze of hun marteldood Christus hadden nagevolgd. Vanaf de 10de eeuw bepaalde de katholieke kerk in Rome wie het predikaat 'hei...

Heiligen zijn personen die een speciale plek in de hemel hebben verdiend. Heiligen zijn vrij van zonden. In de iconografie van heiligen zijn de volgende groepen te onderscheiden: profeten, martelaren, apostelen, evangelisten, aartsvaders, kerkvaders, narren, artsen- en apothekersheiligen, soldatenheiligen, akker- en veeheiligen, nationale heiligen...

Zijn een voorbeeld en een voorspraak voor de gelovigen; hun levensbeschrijvingen en de wonderen die zij tijdens hun leven en na hun dood hebben verricht worden opgetekend in vitae, die niet als gewone biografieën moeten worden beschouwd. Heilig werd men door de verheffing van de relieken op het altaar (elevatio) of later door canonisatie door...

iemand of iets afzonderen voor dienst aan God.

allen die Christus toebehoren, alle christenen.

v., hilligje.

(heiligde, heeft geheiligd), 1. wijden aan, bestemmen voor God: heiligt mij alle eerstgeborenen (Exod. 13 : 2); — vand. ook in ’t alg. : wijden (aan); 2. voor de dienst der godheid geschikt of waardig maken, wijden: een kerk, een altaar heiligen; geheiligde vaten ; een geheiligde plaats; — zich heiligen,...

heiligde, heeft geheiligd; 1. wijden aan God: heilig mij alle eerstgeboornen; 2. heilig doen zijn: het doel heiligt de middelen; Uw naam worde geheiligd; 3. als heilig erkennen: de Sabbat heiligen, in ere houden.