handig - Bijvoeglijk naamwoord 1. goed met de handen om kunnen gaan ♢ Mijn handige buurman had de schutting snel geplaatst. 2. gemakkelijk mee om te gaan ♢ Ik zal dat handige trucje zeker onthouden! ♢ Om 2 uur? Dat kan maa...

handig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: han-dig 1. snel en met zoveel mogelijk resultaat ♢ mijn man is handig, hij kan alles 2. makkelijk in het gebruik ♢ dit doekje is erg handig, ik gebruik...

adj. & adv., handich, feardich, linich, rêddich, rêdsum, tûk, bihindich; (adj.), byderhant; — zijn, jin rêdde kinne; wat al te — zijn, op, by ’t rêd om ’t ôf wêze; hij is er — in, it handiget him goed.

bn. bw. (-er, -st), I. bn., 1. goed met de banden terecht kunnende, behendig, vlug, vaardig: een handig kind; zij is veel handiger dan ik gedacht had; handig in of met iets zijn, het met vaardigheid weten te verrichten; 2. zich met vaardigheid van de omstandigheden, van het ogenblik wetende te bedienen: een handig...

HANDIG, bn. bw. (-er, -st), een of meer handen hebbende, inz. in samenst.: eenhandig, tweehandig; — goed met de handen terecht kunnende, behendig, vlug, vaardig: een handig kind; zij is veel handiger dan ik gedacht had; — gemakkelijk te hanteeren, geschikt in het gebruik een handig mes; een handig zeilschip; een handig boek; een handig...

zie Bedreven.