Wat is de betekenis van Grootbrengen?

grootbrengen - Werkwoord 1. (ov) het ouderschap over opgroeiende kinderen uitoefenen ♢ Een gezin met zes kinderen groot te brengen is geen eenvoudige zaak. Woordherkomst samenstelling van groot en brengen

grootbrengen - onregelmatig werkwoord uitspraak: groot-bren-gen 1. ervoor zorgen dat hij volwassen wordt ♢ ik ben grootgebracht door pleegouders Onregelmatig werkwoord: groot-bren-gen ik breng groot (... ik grootb...

v., great-, opbringe, greatmeitsje; (van moederloos lam of veulen), opwouterje.

(bracht groot, heeft grootgebracht), (van kinderen) ze door gestadige zorg van zuigelingen tot volwassen persoon doen opgroeien: van al haar kinderen heeft zij er maar één mogen grootbrengen, al de andere zijn vroeg gestorven; er behoort wat toe voor een weduwe om haar kinderen alleen groot te brengen; hij was gro...

bracht groot, h. grootgebracht (opkweken, opvoeden): een kind grootbrengen.

(bracht groot, heeft grootgebracht) lichamelijk tot ontwikkeling brengen; kinderen. Syn. opfokken, opkweken, opvoeden.

(bracht groot, heeft grootgebracht), (overg.) (van kinderen) hen door voortdurende zorg van zuigelingen tot volwassen personen doen opgroeien: van al haar kinderen heeft zij er maar één mogen —, al de anderen zijn vroeg gestorven; zij werd zeer godsdienstig grootgebracht.

...

GROOTBRENGEN, (bracht groot, heeft grootgebracht), (van kinderen) ze door gestadige zorg van zuigelingen tot volwassen persoon doen opgroeien van al hare kinderen heeft zij er maar één mogen grootbrengen, al de andere zijn vroeg gestorven; er behoort wat toe voor eene weduwe om hare kinderen alleen groot te brengen; hij was grootgebracht in het Kat...