Wat is de betekenis van Grenzen?

grenzen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord grens grenzen - Werkwoord 1. absoluut ~ aan als aansluitende buur hebben ♢ Luxemburg grenst aan België, Frankrijk en Duitsland.

Grenzen zijn kunstmatig aangebrachte lijnen die het ene stuk land van het andere scheiden. Deze lijnen worden vaak zichtbaar gemaakt door palen of op andere wijze. (Grenzen zijn kunstmatig aangebrachte lijnen die het ene stuk land van het andere scheiden. Deze lijnen worden vaak zichtbaar gemaakt door palen of op andere wijze. (Van Dale)

Grenzen - in hoeverre je bepaald gedrag tolereert, oftewel wanneer precies bepaald gedrag voor jou onacceptabel is.

grenzen - regelmatig werkwoord uitspraak: gren-zen 1. er vlak naast liggen ♢ België grenst aan Nederland 1. dat grenst aan het onmogelijke! [dat kan bijna niet!] Regelmatig werkwoord...

Kinderen die zich niet aan grenzen houden, zijn erg vervelend. Ieder kind heeft door zijn ontwikkelingsdrang de neiging om over grenzen heen te gaan. Hij doet dat niet om vervelend te zijn, maar omdat het niet anders kan. In feite is ontwikkeling alleen maar mogelijk door over grenzen heen te gaan. Het kind verlaat wat het al kent en kan en gaat op...

grenzen - Werkelijke of denkbeeldige lijnen die aangeven waar bijvoorbeeld een gebied of territorium ophoudt.

Van dorpen en gemeenten. Zijn in principe bepaald door de uiterste G. van de in de dorpen gebundelde plaatsen; immers de plaatsen (met of zonder meenscharren e.d.) ‘vullen’ het dorpsgebied en de dorpsgebieden ‘vullen’ vanouds de grietenij. Slechts voor brede wateren of stroken heide en woeste grond was nadere regeling nodig....

...

(grensde, heeft gegrensd), 1ï. tegenaan gelegen zijn, palen, belenden: hun bezittingen grenzen aan elkaar; Nederlaml grenst ten Zuiden aan België; 2. (fig.) naderen (tot) : dat grenst aan het ongelooflijke, is bijna ongelooflijk; zijn smart grenst aan wanhoop, komt de wanhoop nabij.