Wat is de betekenis van grasland?

grasland - Zelfstandignaamwoord 1. (landbouw) grond waarop overwegend gras groeit. Woordherkomst samenstelling van gras en land Verwante begrippen wei, weide

grasland - zelfstandig naamwoord uitspraak: gras-land 1. land dat met gras begroeid is of dat geschikt is voor gras ♢ de koeien liepen te grazen in het grasland Zelfstandig naamwoord: gras-land het grasland ...

grasland - Wordt gebruikt voor natuurlijke, onontgonnen gebieden op aarde waar grassen de voornaamste plantensoorten zijn.

vegetatietype waarin meerjarige grassoorten domineren, soms samen met schijngrassen als zeggen en biezen. Rietlanden worden niet tot de graslanden gerekend. Graslanden komen voor op vrijwel alle grondsoorten, behalve op hele zure, arme gronden, waar zich op open plekken heidevegetaties ontwikkelen. De meeste graslanden zijn een levensgemeenschap di...

Frl. heeft veel blijvend G. Ruim 4/5 deel van de landbouwgrond is als G. in gebruik. Voor een groot deel ligt dit aan de aard van de grond. De Lage Midden, veengrond met in het westen een meer of minder dikke laag knipklei, is ongeschikt voor bouwland. Op de klei zijn vele gronden minder gunstig voor bouwland omdat ze te zwaar zijn, te moeilijk te...

Een zeer grote oppervlakte van onze cultuurgrond wordt door g. ingenomen. In Ned. is dit 1,3 mill. ha, d.i. ruim de helft van de totale oppervlakte cultuurgrond. In België is dit 815.017 ha (1954) d.i. 46,8% van de gezamenlijke land- en tuinbouwoppervlakte. In W.Eur. is het ca 80 mill. ha, waarvan echter slechts 25 mill. werkelijk grasland in...

s.n., greide, greidlân (it); (om te maaien), miede, miedlân (it); (om te beweiden), finne, finlân (it); laaggelegen —, war (it).

...

o. (-en), 1. grond voor grasteelt geschikt, (in tegenst. met bouwland) ; 2. (stuk) wei- of hooiland.