Wat is de betekenis van geur?

geur - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) gewaarwording met de neus van de aanwezigheid van een gasvormige uitwaseming ♢ Hij kwam op de geur af en vroeg onschuldig: "Is er koffie?". geur - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geuren ...

geur - zelfstandig naamwoord 1. wat je ruikt ♢ dat is de geur van mijn parfum 1. het in geuren en kleuren vertellen [met alle bijzonderheden] 2. er zit een geurtje (luchtje) aan...

Geur is de lucht (vluchtige stoffen) die je waarneemt met je neus.

Reuk, in de verb. (bij iem.) in een goede, kwade of slechte geur staan. Ik stond reeds in geen al te goede geur bij de abt, zodat mijn voorstel hem de dikke grijze wenkbrauwen deed samenpakken, BOON 1961, 91.

gegeur, geur versprei; geur gee (koek); (aangename) reuk, parfuum; atmosfeer.

s., rook, lucht; aangename —, swietrook.

...

Geur is de indruk, dien wij gewaar worden met behulp van ons reukzintuig en welke veroorzaakt wordt door verschillende vluchtige stoffen die de voedingsmiddelen afgeven. Hoewel deze vluchtige stoffen geen directe voedingswaarde bezitten en van de meest uiteenloopende geaardheid zijn, hebben zij een niet te onderschatten beteekenis als stimulans voo...

m. -en (datgene, waardoor het reukorgaan wordt aangedaan; inz. in gunstige zin: aangename reuk, welriekende lucht, parfum): de geur van het gebraad, de geur van wierook, van rozen, seringen; de geur van de wijn; iron. wat een geur; zegsw. iets in (al zijn) geuren en kleuren vertellen, d.i. met vermelding van alle bijzonderheden; nog: in een geur va...