Wat is de betekenis van geuren?

(19e eeuw) (inf.) pronken. Eigenlijk: reuk verspreiden. Ook wel 'geurpikken' in soldatenslang. Volgens Van Ginneken een gebruikelijke term bij de infanterie in de periode 1860-1885. Hij vermeldt ook nog de uitdrukking 'met een los geurtje lopen': deftig wandelen. • Mijn vriend, die reeds geruimen tijd in 't H...

geuren - Werkwoord 1. absoluut een aangenaam ruikende lucht verspreiden ♢ De bloemenzee geurde en de bijen vlogen af en aan. geuren - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord geur Woordherkomst Afgeleid van geur.

Geuren - opscheppen, bluffen. Geurmaker: opschepper.

geuren - regelmatig werkwoord uitspraak: geu-ren 1. lekker ruiken ♢ de witte rozen geurden 1. ergens mee geuren [ermee pronken] Regelmatig werkwoord: geu-ren ...

geuren - De eigenschappen van substanties die waarneembaar zijn door middel van de reukzin.

geurde, h. gegeurd (1 geur verspreiden, welriekend zijn; 2 fig. ijdel pronken): 1. rozen geuren; 2. fig. met iets geuren; hij loopt te geuren.

('geurən) (geurde, heeft gegeurd) 1. geur verspreiden : die bloemen heerlijk. 2. pronken ; met iets -; hij loopt te met zijn nieuwe jas.

(geurde, heeft gegeurd), 1. geur verspreidend, welriekend zijn; wat — die bloemen heerlijk; het geurende hooi; 2. (gemeenz.) met iets —, ermee pronken: met zijn kennis —.

GEUREN, (geurde, heeft gegeurd), geur verspreiden, welriekend zijn wat geuren die bloemen heerlijk; het geurende hooi; — (gemeenz.) met iets geuren, er mee pronken: wat geurt hij met zijn nieuwen wandelstok; met zijne kennis geuren; hij loopt te geuren, op te snijden, brani te maken.