Wat is de betekenis van genadeslag?

genadeslag - Zelfstandignaamwoord 1. de laatste slag toegebracht aan een zwaargewonde vijand om hem uit zijn lijden te helpen ♢ In de middeleeuwen werd de genadeslag als ridderlijk en eervol beschouwd, ook al had de kerk er bezwaren tegen. Woordherkomst samenstelling van genade en s...

doodslag, beslissende slag (ramp).

s., deaslach, -stek; de — krijgen, de knoei (wei) krije.

...

m. (1 eig. de slag, waarmede de beul een einde maakte aan het leven van een gefolterde; hij uitbr. de laatste slag, waarmee iem. wordt afgemaakt; 2 de laatste ramp, die iem., die reeds op een zware proef gesteld is, of iets, wat hem betreft, te gronde richt): 1. iem. de genadeslag geven, v. dieren: het aangeschoten wild, de genadeslag toebrengen;...

(gə'na:də) m. (-en) I. Eig. laatste slag waarmede iemand wordt afgemaakt ; iemand de geven, toebrengen. II. Metf. 1. laatste ramp die een reeds zwaar beproefde persoon geheel te gronde richt: de dood van haar kind was de -; de ontvangen. 2. onaangename omstandigheid die erg teneerdrukt : dat nieuws was voor hem de -.

m., 1. de slag waarmee de beul een einde maakt aan de martelingen van de gefolterde, de laatste, beslissende slag: iemand de — geven; 2. (fig. en scherts.) de laatste ramp, die iemand geheel te gronde richt: dat was de — voor hem.

...

GENADESLAG, m. de slag, waarmee de beul een einde maakte aan de martelingen van den gefolterde, de laatste, beslissende slag iem. den genadeslag geven; — (fig.) de laatste ramp, die iem. geheel te gronde richt: dat was de genadeslag voor hem.