Wat is de betekenis van Fluiten?

1) (19e eeuw) (inf.) weg, verdwenen. Zie ook: gaan fluiten. • Die van driehoog is ’n week gelejen met de noorderzon vertrokke. Drie en twintig gulden. Fluite! (Herman Heijermans: Het zevende gebod. 1899) 2) (17e eeuw) (Barg.) urineren. Afgeleid van 'fluit*' in de zin van penis. • (Cartouche of de...

fluiten - Werkwoord 1. een fluit bespelen ♢ De man kon erg goed fluiten en bracht het publiek in vervoering. 2. geluid van een fluit voortbrengen ♢ Mijn collega liep de hele tijd te fluiten, zo vrolijk was hij. 3. met een fluit een signaal geven ...

fluiten - onregelmatig werkwoord uitspraak: flui-ten 1. door blazen een geluid maken ♢ de vogels floten in de bomen Onregelmatig werkwoord: flui-ten ik fluit jij/u fluit ...

Als men ’s nachts in het bos fluit, dan verdrijft dat de angst, maar vanuit bijgelovig oogpunt gezien is het echter contraproductief, want het fluiten lokt namelijk geesten en demonen, en zelfs de duivel aan. Als men zo nodig moet fluiten, dan bijvoorbeeld ‘Grote God wij loven u’ of andere geestelijke liederen, psalmen en g...

1. daar kun je naar-,dat is weg, verdwenen (vgl. 2). Informele uitdr. Syn. fietsen. 2. - gaan,ervandoor gaan. Al in de 16de eeuw gangbaar. Wellicht was de oorspr. bet. ‘weggaan om te fluiten’, Bargoens voor ‘urineren’ en afgeleid van fluitin de bet. ‘mannelijk lid’. Minder waarschijnlijk is de afleiding uit Hebreeuws fleito‘ontsnapt5, gezien de toc...

In Vlaanderen komt volgens Mullebrouck (1984) de verwensing fluut! voor. Ik zie hierin een dialectische variant van fluiten. De imperatief is hier elliptisch gebruikt. De volledige werkwoordelijke vorm luidtfluiten gaan ‘ervandoor gaan’. In de verwensing ontmoeten wij een emotionele betekenis die op afkeer duidt en...

(floot, heeft gefloten), (ook, nieuw en ‘slang’:) 1. (te) veel praten. 2. zijn mond voorbij praten tijdens een verhoor door de politie, doorslaan. Hij is gaan fluiten.

uit de terpen. Opgegraven in grote hoeveelheid en variatie: van been of gebakken aarde; lang en kort; met verschillend aantal openingen; muziek- en signaal-F. Zie: Boeles II, 202-203; Nieuw Frl. (17.4.1948).

(bijenteelt) of roepen noemt men het geluid dat jonge koninginnen kunnen maken. Als deze hun cel verlaten hebben, maken zij een geluid als een langgerekt tuuut...tuuut...tuuut; zitten zij nog in de cel, waarin zij zich ontwikkeld hebben, dan horen wij een kort en dof kwa...kwa...kwa...geluid. Tuten en kwaken zijn een aanwijzing, dat het bijenvolk r...