Wat is de betekenis van Fagocytose?

fagocytose - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) vernietiging door een cel van schadelijke bestanddelen die in het levend weefsel zijn binnengedrongen Woordherkomst afgeleid van fagocyt met het achtervoegsel -ose

Proces waarbij een cel door uitstulpingen een deeltje omsluit dat vervolgens door afsnoering van de celmembraan in een intracellulair blaasje terecht komt Fagocytose is een verworvenheid van de Eukaryota en dus al een heel oude eigenschap van het leven (1,8 miljard jaar). Bacteriën kennen geen fagocytose omdat ze omhuld zijn door een starre ce...

Fagocystose is het proces waarbij een leukocyt, oftewel een witte bloedcel, een micro-organisme of virus insluiten. Leukocyten hebben een soort antennes, receptoren genaamd, die algemene lichaamsvreemde structuren herkennen. De celwand van bacteriën bijvoorbeeld. Deze bestaat uit bepaalde vetten en suikers, die in het menselijk lichaam niet voorkom...

Vernietigen en opruimen van binnengedrongen micro-organismen en van beschadigde weefselelementen (bijvoorbeeld cellen, vezels, bloedonderdelen) door cellen met een fagocyterende functie (bijvoorbeeld granulocyten, macrofagen, microglia).

opname van bacteriën en schadelijke stoffen door cellen

de opnemende functie van fagocyten, ➝ lymfknopen, ➝ reticuloendotheliaal systeem.

[Gr. phagein, eten; kytos, cel], v., opname in de cel van vaste deeltjes, waarbij het op te nemen materiaal omgeven wordt door een deel van de celmembraan van die cel (zie endocytose). In het bloed van de gewervelden bevinden zich de polymorfkernige leukocyten (zie bloedlichaampjes) die zich als fagocyterende cellen gedragen ter verwijdering van bi...