Wat is de betekenis van epifyt?

epifyt - Zelfstandignaamwoord 1. (plantkunde) plant die op andere planten groeit zonder daaraan voedsel te onttrekken, gastplant Woordherkomst met het voorvoegsel epi- en met het achtervoegsel -fyt

[v. Cr. epi- = op, en phuton = plant, van phuesthai = groeien] plant die op andere planten groeit zonder daaraan, zoals parasieten (bijv. mossen en korstmossen op bomen) dat doen, voedsel te onttrekken.

plant die op andere planten groeit zonder daaraan voedsel te onttrekken

plant die op andere planten leeft zonder in de aarde te wortelen. Epifyten gebruiken hun waardplant uitsluitend als groeiplaats, en niet, zoals parasieten, als voedselbron, want zij zijn zelf in staat tot koolzuurassimilatie. De meeste terrestrische epifyten zitten vastgehecht op stammen, takken, soms ook op bladeren. In de gematigde streken betref...

(G., phuton = gewas), plant die op een andere plant groeit, zonder daaraan voedsel te onttrekken; heeft wel bladgroen en krijgt de anorganische stoffen uit plantaardig- of dierlijk afval, dat op de stam voorkomt, bv. mossen en korstmossen. In de tropen o.a. orchideeën. Vaak met hecht- of luchtwortels.

Groene planten hebben zonneschijn nodig. Zonder de stralen en de energie van de zon kunnen ze geen organische stoffen opbouwen. Sommige planten vangen dat zonlicht op door zich in de toppen van andere planten te nestelen of langs de stammen naar boven te klimmen. Zulke planten worden ‘epifyten’ genoemd.Groene planten hebben behalve zonlicht ook wat...

[Gr. futon, plant], v./m. (-en), plant die op andere planten groeit zonder daaraan voedsel te onttrekken. In Nederland en België zijn epifyten alleen onder de Thallophyta te vinden (korstmossen, mossen, wieren). Een lijsterbes (Sorbus) die men b.v. uit de kop van een knotwilg ziet groeien, is verdwaald. Hoewel hij strikt genomen als epifyt gro...

...

...