Wat is de betekenis van eerste?

(1936) (zeem.) eerste stuurman. Zie ook: tweede*. • Dan vreten ze niks, raast de kok, en zeg er meteen bij dat ze voor klachten bij den „eerste” motten zijn. (C. Borstlap: Een schip vaart uit. 1936)

eerste - Rangtelwoord Woordherkomst afgeleid van een met het achtervoegsel -ste Antoniemen laatste Verwante begrippen 1e

eerste - telwoord uitspraak: eer-ste 1. wie of wat als nummer één komt ♢ hij speelt in het eerste elftal Telwoord: eer-ste Synoniemen primus

: in/op de eerste (tweede, derde enz ), in de eerste (tweede, derde enz.) klas van... (school voor voortgezet onderwijs). Mijn zoon, zo zegt hij, zit in de derde Mulo, maar de Nederlandse taal beheerst hij helemaal niet (Fernandes 1973: 47). Een zat op de mulo en de andere op de tweede mulo (Doelwijt 1971: 61). Opm.: Zoals uit het tweede vb. blijk...

wat vooraan is; waarmee begin word; vernaamste.

num., earste, foarste; in de plaats, yn ’e earste pleats, foarst, earst.

('erstə) 1. m. en v. (-n) die het eerst is, komt enz. : de -n zullen de laatsten wezen. 2. v. (-n, -s) eerste klasse.

v./m. (-n), 1. die het eerst is; 2. (-n, -s), eerste klas.

EERSTE, rangtelw. (bijv. en zelfst.) en bw. in betrekking tot den tijd, de ruimte, den rang; het tegenovergestelde van laatste: de eerste dag der week; op den eersten (dag) der maand; — in de eerste vier dagen, weken blijft hij thuis, in de eerstkomende, eerstvolgende; — de eerste wacht op een zeeschip, die van acht uur *s avonds tot m...