Wat is de betekenis van dwingen?

dwingen - Werkwoord 1. (ov) iemand tegen zijn wil iets opleggen ♢ Hij werd gedwongen om zijn huis te verlaten. ♢ Ik dwong mijn dochter om thuis te blijven. Verwante begrippen dwang

dwingen - onregelmatig werkwoord uitspraak: dwin-gen 1. zorgen dat hij doet wat jij wilt ♢ ik dwong hem uit te stappen Algemene uitdrukkingen: 1. gedwongen winkelnering [je moet bij die win...

v., twinge, twong, twongen; presse, pres(k)je, faksearje, stringenearje; — om mee te gaan, meitwinge.

...

(dwong, heeft gedwongen), 1. het iem. (door geweld) onmogelijk maken anders dan op een bepaalde wijze te handelen, nog sterker dan noodzaken: hij dwong haar te blijven; als hij niet wil zullen we hem wel dwingen; hij was er toe gedwongen (anders had hij ’t niet gedaan); de omstandigheden hebben mij gedwongen; ...

dwong, h. gedwongen (1 sterker dan: tot iets noodzaken; 2 met kracht aandringen; door voortdurend aandringen zijn zin zoeken te krijgen): 1. met te: iem. dwingen een besluit te nemen; met tot: tot gehoorzaamheid dwingen; 2. zonder voorwerp: dat kind doet niets dan dwingen; nog: dat laat zich niet dwingen, forceren; gedwongen lening, waaraan deelnem...

('dwingən) (dwong, heeft gedwongen) 1. noodzaken, maar sterker : iemand te spreken; zich tot vriendelijkheid -; gedwongen worden, zijn iets te doen. → koers, lening. Syn. → dringen. 2. door voortdurend aandringen zijn zin zoeken te krijgen : wat kan dat kind toch -. 3. levendig houden zonder enige behoefte : het vriendschappelijk v...

(dwong, heeft gedwongen), 1. het iemand (door geweld) onmogelijk maken anders dan op een bepaalde wijze te handelen; hij dwong haar te blijven; als hij niet wil, zullen we hem wel dwingen; hij was ertoe gedwongen (anders had hij het niet gedaan); de omstandigheden hebben mij gedwongen; (in verzwakte betekenis) zich gedwongen zien, niet kunnen nalat...

van 't Germ. twenh, Idg. twenk — knellen, drukken; verwant is duwen.