DOORGANG, m. (-en), het doorgaan iem. den doorgang weigeren; — (w. g.) ’t feest heeft geen doorgang, gaat niet door; — (sterrenk.) het passeeren van een cirkel aan den hemel, in ’t bijz. van den meridiaan; — het gaan eener planeet over de zonneschijf, thans gewoonlijk overgang genoemd; — engte, plaats waar men doorheen gaat: de doorgang is hier versperd; de doorgangen bezetten; gelegenheid door te gaan; — (Zuidn.) beurt bij een wedstrijd.

doorgang - Zelfstandignaamwoord 1. opening waar men doorheen kan gaan 2. gelegenheid door te gaan Woordherkomst afleiding van het werkwoord "doorgaan" samenstelling van door en gang Synoniemen doortocht, overgang, passage Verwante begrippen grensovergang, spoorwegovergang

doorgang - zelfstandig naamwoord uitspraak: door-gang 1. het er doorheen gaan ♢ we zien de doorgang van lichtstralen door glas 2. het gebeuren, het plaatsvinden ♢ het feest kan helaas geen doorgang hebben 3. opening waar je tussendoor kunt ♢ vanuit die straat heb je een ruime...

Doorgang noemt men den schijnbaren togt over de zonneschijf van de binnenplaneten Mercurius en Venus, wanneer zij zich tusschen deze schijf en het oog van den op aarde geplaatsten waarnemer bevinden. Indien de loopbanen der planeten zamenvielen met den zonsweg (écliptica), zou zulk een doorgang telkens bij de onderste conjunctie plaats grijpen, doch nu kan zulks alleen geschieden nabij de knoopen of snijpunten van die loopbanen met de écliptica. De doorgangen van Mercurius worden waargenomen in...

Doorgang - (sterrek.), het oogenblik, waarop een ster zekeren cirkel der hemelsfeer, in het bijzonder een vertikaal, passeert. De d. wordt, met behulp van een passage-instrument, met oog-en-oor waargenomen, of op een chronograaf geregistreerd, tegenwoordig ook wel fotografisch vastgelegd. De d. door den meridiaan (boven- en onder-culminatie) dient speciaal voor tijdsbepaling, die door de eerste vertikaal voor breedtebepaling. Zie ook DRADENNET.

(wisk.), → Projectie.

doorgang - Relatief smalle binnenruimten die zijn ontworpen om toegang te verschaffen tot andere ruimten.

m. (-en), 1. het doorgaan: de van de lichtstralen door een lens; snijlijn van een vlak met een projectievlak; in de zin van plaatshebben: het feest zal geen — hebben, gaat niet door; het passeren van een cirkel aan de hemel, m.n. van de meridiaan; het gaan van een planeet over de zonneschijf, thans gewoonlijk overgang genoemd; 2. opening die ge-legenheid geeft ergens doorheen te gaan: een nauwe, een ruime —; de — is hier versperd; de doorgangen bezetten; plaats waar een zaak d...