Wat is de betekenis van dank?

m., g. mv., 1. goede gezindheid jegens iem. van wie men iets goeds ondervonden heeft en het blijk daarvan, erkentelijkheid, de uitdrukking van iemands dankbaarheid: iem. dank brengen, betuigen; iets in dank aannemen, aanvaarden, met betuiging, met een gevoel van erkentelijkheid; — in dank terug, uitdrukking gebezigd bij het teruggeven van iet...

dankbaarheid. erkentelijkheid jegens iemand van wie men iets goeds ondervonden heeft; dankbaarheid. Voorbeelden: Onze dank gaat uit naar allen die bijgedragen hebben aan de totstandkoming van deze brief en aan allen die biddend en werkend bij het proces van besluitvorming betrokken zijn geweest. http://www.okkn.nl/, 1999

Eenstammig verkorte Germaanse naam met als eerste lid dank- 'geest, gedachte' (zie dank-). Dank-namen komen vooral voor in Zeeland, zie ook Dankaart en Tane.

dank - Zelfstandignaamwoord 1. een goede gezindheid jegens iemand voor bewezen diensten     ♢ Hij bewees zijn dank met een bos bloemen. dank - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van danken     * Ik dank 2. gebiedende wijs van danken  ...

dank - zelfstandig naamwoord 1. waarmee je laat blijken dat je er blij mee bent ♢ ik hielp hem, en zijn dank was groot 1. iemand dank betuigen [zeggen dat je blij bent met wat hij deed] ...

dank u. [reactie]: Zonder dank! ’t Is niks/niekske! (Geen dank).

afdanken

- zonder dank [als antwoord op een dankbetuiging], geen dank.

In de verb. zonder dank! (als antwoord op: bedankt! dank u wel! enz.), geen dank! niet(s) te danken! tot uw dienst!