Wat is de betekenis van CHRISTENVERVOLGINGEN?

christenvervolgingen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord christenvervolging

zijn de vervolgingen die de Christenen in de eerste drie eeuwen van de Romeinse staat te verduren hadden. De meest algemene oorzaak dier vervolgingen was de radicale tegenstelling die er bestond tussen het Christendom en het in de Romeinse staat belichaamde heidendom. Toch mogen wij ons de Romeinse staat niet zonder meer als kerkvervolger voorstell...

kennen wij uit Tacitus (Nero), Suetonius, Cassius Dio (Domitianus), Plinius (Traianus), enz., verder uit) Clemens, Ignatiana, Hermas, Apologeten, Irenaeus, Tertullianus, Cyprianus, Martelaars-acta, enz. Zij hadden vnl. in de eerste drie eeuwen van onze jaartelling plaats. Reeds na de kruisiging van Jezus kwamen te Jeruzalem en elders gewelddadighed...

de pogingen, vooral door Nero (64) en Diocletianus (303) gedaan om het Christendom met geweld uit te roeien, zijn 313 geëindigd door het Tolerantie-edict v. Constantijn den Groote.

Christenvervolgingen - ➝ Kerkvervolgingen, ➝ Martelaar.

De overheid heeft zich in den eersten tijd van het Christendom vijandig gesteld tegenover de kerk en daardoor ontstonden vervolgingen; maar er bestaat een duidelijk onderscheid tusschen den vroegeren en lateren tijd. Men mag alle vervolgingen niet op één lijn stellen. Er zijn drie perioden te onderscheiden.Eerste periode. In den eerst...