Chic (sjiek)
[Fr. chic, vroeger = spitsvondigheid; sinds vorige eeuw = goede smaak; waarsch. van MHDu. Schick = gepastheid, orde; ook. handigheid] I zn 1 sierlijkheid, modieuze verfijning, elegantie; 2 de elegante wereld; II bn elegant, smaakvol, zwierig. (N.B.: chique is de verb...