Wat is de betekenis van chic?

chic - Bijvoeglijk naamwoord 1. modieus verfijnd ♢ Die chique accessoire staat je echt goed! 2. uit de hoge stand ♢ Daar stonden allerlei chique mensen te wachten. Zie ook chick

chic - bijvoeglijk naamwoord 1. modieus en verfijnd ♢ dat jasje van jou is erg chic 2. uit een hoge stand ♢ hij hoort bij de oude chic Bijvoeglijk naamwoord: chic ... is...

In welke taal ligt de oorsprong van chic? a In het Duits: het Duitse Schick (‘fatsoen, elegantie’) is door het Frans geleend als chic. b In het Italiaans: chicca betekende ook vroeger al ‘kostbaarheid’ of ‘zeldzaamheid’ (tegenwoordig kan het ook nog ‘lekkernij’ betekenen). Spulle...

(sjiek) deftig; elegantie

sien sjiek.

sierlijkheid, smaak; ook: smaakvol, sierlijk, zwierig

I. slag, vaardigheid, handigheid; losheid, zwier; sierlijkheid, goede smaak, voornaamheid; ce chapeau a du chic, dat is een keurige hoed; II. keurig, fijn, elegant, chic, gedistingeerd; prachtig; un chic type, een fijne vent, patente kerel; c’est chic de ta part, dat is aardig (mooi, lief) van je.

...

(Fr.), CHIQUE, CHIEK, I. zn. v., 1. modieuze verfijning in uiterlijk voorkomen of sociaal gedrag: de chic van haar kleding; een sfeer van distinctie en chic ; wat getuigt van aanspraak op die verfijning: dat behoort tot de chic; 2. (coll.) de mensen die chic zijn: de Haagse chic; II. bn. bw. (chieker, chiekst), in...