Caput - Rechtspersoonlijkheid van een mannelijk burger. Zij omvatte ten opzichte van het Romeins recht drie elementen: de status libertatis, de status civitatis en de status familiae (zie Civis). De burger kon deze volheid van burgerrechten verliezen, geheel of gedeeltelijk. Er waren verschillende gradaties. De Capitis deminutio minima...

afk. c of cap [Lat.] hoofd, hoofdstuk.

hoofd; hoofdstuk

caput - [Lat.], o. (capita), 1. hoofd: quot capita, tot sensus, zoveel hoofden, zoveel zinnen; 2. hoofdstuk: zie capita selecta, uitgelezen hoofdstukken (titel van voordrachten of verhandelingen).

hoofd; hoofdstuk; caput mortuum: dodekop, d.i. bezinksel dat bij distillatie achterblijft

Lat. voor hoofd, in het bijzonder voor de „kop”, d.w.z. het voorste dikste of meest ronde deel van een orgaan (spier, klier, been e.a.); bijv.: Caput femoris is de dijbeenkop. Caput medusae is de beschrijving van een sterke aderspatvorming rond de navel (zie Medusahoofden cirsomfalis). Caput obstipatum is scheefhals. Caput quadratum...

(Lat.), o. (capita), 1. hoofd; 2. hoofdstuk; capita selecta, uitgelezen hoofdstukken (titel van voordrachten of verhandelingen); 3. caput mortuum, dodekop, het bezinksel dat bij de bereiding van zwavelzuur uit ijzervitriool in de retort achterblijft.

(Lat.) o. hoofd; .—mortuum. dodekop; wat bij bet distilleren als dood overschot op de bodem bUJft; ook: naam v. e. rode kleurstof, door gloeiing uit ijzeroxyde gemaakt.

Hoofd. Caput Ecclesiae, Hoofd der Kerk. Caput morale, Zedelijk hoofd. Caput naturale, Natuurlijk hoofd (ERFZONDE).

Caput - (Lat.) = hoofd: ook: hoofdstuk. Caput heeft in de rechtstaal een zeer verschillende beteekenis. Men duidt er o.a. mede aan: 1° de rechtsspheer van den Rom. burger als persoon (→ Capitis deminutio); 2° een hoofdstuk als onderdeel van bepaalde rechtsdocumenten; 3° in het latere Rom. Recht de eenheid, die tot uitgangspunt die...

(Lat.), hoofd. Ook: verdikt uiteinde van verschillende lichaamsdelen, bij spieren het gedeelte bij de oorsprong, bij beenderen het naar het lichaam toe (proximaal) gelegen uiteinde. C. coli, het wijde begin van de karteldarm, nl. de blinde darm. C. galeatum (galea, helm), de gelukshelm of liever het kind, dat „met de helm” (ni. de nog o...

Caput - (Lat.), kop, hoofd, hoofdstuk, kapittel (capitulum); meerv. capita. Vandaar: capita aut navim, kruis of munt, daar de oude Rom. munt aan de eene zijde een Ianuskop — aan de andere een scheepsram had; capite censi, de arme burgers, die niet naar het vermogen werden geschat; capita selecta, uitgelezen hoofdstukken; caput iciunii, Aschwoensdag...

Caput - is de rechtspersoonlijkheid van den rom. burger (zie capitis deminutio). Deze beteekenis heeft dit woord ook in de uitdrukking capite of capitis damnari.

CAPUT, o. hoofd; hoofdstuk; capita selecta, uitgezochte hoofdstukken; — caput mortuum, doodekop, het bezinksel dat bij de bereiding van zwavelzuur uit ijzervitriool in de retort achterblijft.

caput - o. hoofd; caput mortuum, doodskop