Wat is de betekenis van berokkenen?

veroorzaken uitspraak [buh-rok-kuh-nuhn] citaat “De aanslagen in Parijs, Zaventem en Brussel hebben de Belgische economie 2,4 miljard euro aan schade berokkend. Dat schrijft De Tijd op basis van cijfers van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO).” Bron: woordfeit Berokkenen is afgeleid van het Middelnederlandse werkwoord rock...

berokkenen - Werkwoord 1. (ov) de oorzaak zijn van iets, iemand iets aandoen ♢ Een atoombom kan erg veel schade berokkenen. Woordherkomst afgeleid van het Middelnederlandse rokken met het voorvoegsel be- Synoniemen veroorzaken, aandoen, bezorgen

berokkenen - regelmatig werkwoord uitspraak: be-rok-ke-nen 1. de oorzaak zijn van de dingen die volgen ♢ dat moeilijke kind heeft zijn ouders veel verdriet berokkend Regelmatig werkwoord: be-rok-ke-nen ik berokken...

Het woord rok duidt een kledingstuk voor mannen èn voor vrouwen aan en betekent eigenlijk: weefsel. Daarvan is het woord rokken afgeleid dat wij in de samenstelling spinrokken nog kennen. Een spinrokken is een weefgetouw. Be-rokkenen is dus: op touw zetten, beramen, veroorzaken, teweegbrengen. Vondel zegt dat Lucifer een burgerkrijg in de he...

v., bireare, biriere, tabringe, oandwaen.

...

(berokkende, heeft berokkend), iets kwaads teweegbrengen, veroorzaken: iem. schade, leed berokkenen; — op de hals halen: zich veel leed, smart, schande, verdriet berokkenen.

berokkende, h. berokkend (teweegbrengen, veroorzaken, altijd van iets kwaads): iem. veel moeite berokkenen, leed, schade berokkenen.

(bə'rokkənən) (berokkende, heeft berokkend) [oorspr. de wol of het vlas om het rokken opwinden] veroorzaken, alleen in ongunstige zin: iemand leed, smart, schaamte -. Syn. →: aanrichten.