Wat is de betekenis van amon?

Van Hebreeuws amon 'geoefende, ervaren werker'. Onder meer de naam van een koning van Juda, zoon van Manasse (zie de Bijbel, in 2 Koningen 21, 18 en volgende). Ook is het de naam van de Egyptische vruchtbaarheidsgod en een Egyptische koningsnaam; hij betekent dan 'verhevene'.

Aamon is de naam van een demon, soms ook gespeld als Amon. In de demonologie is hij een van Astaroths ondergeschikten en een machtige markies van de hel. Zijn uiterlijk is dat van een wolf met een slangenstaart en als hij zich in die gedaante laat zien, spuwt hij vuur. Maar als hij opgeroepen wordt neemt hij de vorm aan van een man met hondentand...

m Hebr. amon 'geoefende, ervaren werker’. O.m. de naam van een koning van Juda, zoon van Manasse (2 Kon. 21,18 e.v.). Ook naam van Egyptische vruchtbaarheidsgod, koningsnaam: 'verhevene’.

Een van de acht Egyptische ’oergoden’. Later koning der goden. Versmelting met de zonnegod tot Amon-Re. Onder presidium van de zonnegod vindt in het hiernamaals een dodengericht plaats, zie Egypte – middenrijk – inleiding; zie Egypte – middenrijk - reliëf; zie Egypte – nieuwe rijk – inleiding;...

1. overste van de stad Samaria (1 Kon. 22 : 26); 2. zoon van Manasse ; koning van Juda. Tijdens zijn korte regering wordt de afgodendienst weer ingevoerd. Hij komt om door een samenzwering, tegen hem gesmeed (2 Kon. 21 :18).

(Ammon, Amoen), de Zeus der Egyptenaren, oorspr. de God van Thebe; tijdens 18e dyn. over geheel Egypte vereerd; werd toen Amon-Re. Gewoonlijk afgebeeld als mens met twee hoge veren op het hoofd; soms ook als ram of als gans.

(Ammon, Amoen), naam van een Egyptischen god, door de Grieken met Zeus gelijkgesteld. Als God van Thebe is hij met deze stad groot geworden. Sommige koningen der 12de dynastie, die uit Thebe afkomstig was, noemen zich naar hem (Amenemhet), doch eerst in het Nieuwe Rijk, wanneer Thebe residentie wordt, wordt de macht van Amon van betekenis. De grote...

→ Ammon.

Amon - Koning van Juda (639—638), bevorderde den afgodendienst en viel als slachtoffer eener samenzwering (4 Reg. 21. 19—26).