Afwezend
bn., 1. zich elders bevindende, niet tegenwoordig, het tegenovergestelde van aanwezend, aanwezig: maar hij, schoon lang afwezend, vervulde gans uw hart; — (rechtst., bij strafz.) afwezend blijven, in gebreke blijven om op de dagvaarding ter terechtzitting te verschijnen, of zich, in de gevallen bij de wet voorzien, door een advo...