Wiktionary (2019)
afhandig - Bijvoeglijk naamwoord 1. uit iemands bezit gebracht ♢ Samen met burgemeester Cornelis van Marken, ook al iemand met een verleden als oplichter, had hij een weduwe via slinkse wegen geld afhandig gemaakt. 2. uit de hand gepakt ♢ Hij was nog niet uitgesprok...
Fa. A.J. Osinga (1952)
adj., ôfhandich; — maken, ûntdwaen, ûnbrûk meitsje; iem. geld — maken, immen ynpakke, by de poat nimme, hawwe.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn., (alleen in :) iem. iets afhandig maken, het op listige of slinkse wijze van hem weten te verkrijgen ; — iem. een mes afhandig maken, het hem uit de hand rukken.
Jozef Verschueren (1930)
(af'handəch) bn. alleen in de uitdrukking : maken, op sluwe, behendige wijze ontnemen. Syn. afkapen, benemen, beroven, ontfutselen, ontkapen, ontnemen, ontroven, ontweldigen. Tgst. voorzien van.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
afhan'dig, bn., (alleen in): iemand iets afhandig maken, het op listige of slinkse wijze van hem weten te verkrijgen; iemand een mes afhandig maken, het hem uit de hand rukken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
