Wat is de betekenis van aanval?

aanval - Zelfstandignaamwoord 1. een poging de tegenpartij geweld aan te doen of van zijn positie te beroven en daarbij de eigen positie te verbeteren ♢ De man werd blind na de aanval door een wild dier. ♢ De aanval is soms de beste verdediging 2....

Het aanvallen.

aanval - zelfstandig naamwoord uitspraak: aan-val 1. een poging om door woorden of geweld van iemand te winnen ♢ hij deed een aanval op stellingen van de vijand 1. aanval is de beste verdediging [j...

Aanval - 'in de aanval gaan': demarreren. Jef Somers was vroeg in de aanval gegaan. - Ron Couwenhoven, Wielerklassiekers (1990) ​

Ander woord voor insult, ook wel toeval genoemd, een abnormale ontlading van zenuwcellen (neuronen) in de hersenen ten gevolge van epilepsie; kan ook een niet-epileptische oorzaak hebben.

gewelddadige aangryping, bestorming; aantasting (siekte); aangeval; vyandelikhede begin; bestry; wegval.

insult, paroxysme, acces, crisis e.a., het plotseling optreden, verergeren of terugkeren van ziekteverschijnselen, al dan niet voorafgegaan door aankondigende voortekenen of prodromi. Vbn.: asthma-aanval, epileptisch insult, paroxysmale tachycardie, hysterisch acces.

s., oanfal, (w)raem; (van ongesteldheid), pûst; (van beroerte), oerhael.

...