aankleven
...
Wiktionary (2019)
aankleven - Werkwoord 1. aanhangen, eigen zijn 2. (ov) door lijmen bevestigen ♢ Deze mini IR-zender wordt met zijn unieke zelfklevende houder tegen de IR-ontvanger van een AV-apparaat aangekleefd. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en kleven(werkwoord)
Hendrik Leurs (2015)
Het komen vastzitten van fijn stof, pluisjes en vuil gedurende de periode van drogen van de verf.
Peter Bakema (2003)
(kleefde aan, aangekleefd) - een leer/theorie/ideeën enz. aankleven, aanhangen, verdedigen. Terwijl de waarden die de CVP blijft aankleven misschien niet meteen tot het verleden behoren, maar toch uitvergrotingen zijn van een tijd waar de mensen niet meer mee akkoord gaan.
Walter De Clerck (1981)
I. (Ideeën, stellingen e.d.) aanhangen, verdedigen. Gevaarlijke theorieën op dat stuk worden door vooraanstaanden niet alleen aangekleefd, maar toegepast, VAN HEMELDONCK 1945, 59. Toch slaagde hij er niet in zich aan te sluiten bij de verouderde ideeën, die men er nog aankleefde. Van dit oogenblik af ontstond in hem de drang om zelf...
Van Dale Uitgevers (1950)
(kleefde aan, heeft aangekleefd), door kleefstof (zich) aan iets anders vasthechten; bijna uitsluitend fig.: verkeerdheden, gebreken kleven ons aan, zijn ons eigen, wij zijn er mee behept; — (fig.) iem. aankleven, sterk aan hem gehecht of verknocht zijn, hem getrouw blijven, voortdurend aanhangen; — iets aankleven,...
M. J. Koenen's (1937)
kleefde h. -gekleefd (1 door kleefstof zich vasthechten; inz. fig. eigen zijn aan; 2 aan iets gehecht zijn): 1 dat gebrek kleeft hem aan; de gebreken die ons -; 2 iemand aankleven, trouw aanhangen.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: